Wat is de formule van Camp en hoe pas je het toe?

Eerder hadden we het al over de problematiek van het voorspellen van de vraag en de verschillende methodes om dat te doen, gaande van historische cijfers tot stochastische voorspellingen. Hierbij beantwoorden we in feite de vraag hoe groot de voorraad op een bepaald moment moet zijn. Het beantwoordt echter niet de vraag of we die voorraad meteen volledig moeten aanleggen of beter deelbestellingen plaatsen. Er bestaan verschillende manieren om de meest economische seriegrootte te bepalen. De formule van Camp is de bekendste, maar heeft ook een aantal beperkingen.

De seriegrootte bepalen met de formule van Camp

De formule van Camp is een wiskundige formule om de optimale bestelhoeveelheid te bepalen. Hoewel we de formule in Nederland zo noemen, werd de formule eigenlijk niet door Camp bedacht maar door Ford W. Harris (1913). Pas in 1922 publiceerde Camp over de formule. Nadien volgden nog Andler in 1929 en Wilson in 1934. Om die reden wordt de formule van Camp, afhankelijk van waar je in de wereld gaat, ook wel de formule van Wilson of de formule van Andler (vooral in Duitsland) genoemd. Om de boot in het midden te houden wordt ook wel eens de EOQ-formule (Economic Order Quantity) genoemd.

Veel benamingen dus voor een formule die niet heel ingewikkeld is:

Waarbij:

• D = het te verwachten jaargebruik
• F = order-of bestelkosten per bestelling
• α = factor voor de voorraadkosten per jaar
• K = kostprijs per eenheid
• Q = de optimale of economische seriegrootte

Voorbeeldberekening met de formule van Camp

Stel dat het bedrijf Olie-Fanto bv jaarlijks 500 zakken pindanoten verbruikt. Het verbruik gedurende het jaar is gelijkmatig en de inkoopprijs bedraagt 50 euro per zak. De kosten om één zak pindanoten een jaar op voorraad te bewaren, bedraagt 5 euro per zak of 0,1 keer de inkoopprijs. Het plaatsen van een bestelling bij de leverancier kost de onderneming 350 euro per bestelling. De vraag is nu wat de ideale seriegrootte is. We passen de formule van Camp toe:

In dit geval is de optimale of economische seriegrootte gelijk aan ongeveer 265 stuks.

Beperkingen aan de formule van Camp en hun oplossingen

De formule van Camp is een eenvoudige formule, maar heeft ook een aantal beperkingen. Zo neemt het bijvoorbeeld aan dat de vraag continu is, net zoals de eenheidsprijs en de bestelkosten. Ook houdt het geen rekening met productietijden bij leveranciers, staffelkortingen enzovoort. In de praktijk is dat vaak niet realistisch, al is het maar omdat onder meer de brandstofkosten schommelen. Daarom werd de formule van Camp al meermaals aangepast voor een aantal specifieke doeleinden. Ze allemaal benoemen is onbegonnen werk. Ze blijven echter heel eenvoudig en zijn geschikt voor wie de optimale serievoorraad wil ramen.

Ramen is geen goed idee voor grote bedrijven waar een procent meer of minder voorraadkosten honderdduizenden euro’s verschil kan betekenen. Dat is meteen ook de reden waarom de formule van Camp nog maar zelden wordt toegepast door MRP-systemen. Deze systemen geven vaak de voorkeur aan andere rekenmethoden zoals het dynamic lot-size model van Wagner-Whitin. Dit model houdt bijvoorbeeld wel rekening met een variabele vraag naar het product, maar het is ook een stuk complexer en minder toegankelijk voor pakweg een winkelier.